Dames 2 verliest krakerDames 2 heeft de laatste weken te maken met de nodige strubbelingen. Al 3 wedstrijden op rij wordt slecht gevolleybald. Eén alsnog gewonnen, maar twee wedstrijden op rij werden verloren. Onnodig ook, dat is jammer. Op 19 februari stond de wedstrijd tegen SKC gepland. SKC is de tegenstander die er eerder voor zorgde dat de dames van Timios niet meer ongeslagen waren. Een beroerde wedstrijd eerder in de Groenswaard. De dag dat de zaal, en met name de vloer, niet zijn beste dag had. De dag dat Linda geblesseerd uitviel en eigenlijk alle andere factoren niet mee zaten. We waren dan ook gebrand om dat verlies recht te zetten.
Met een bijna compleet team, gingen we op pad richting Leiden. Alleen Linda was afwezig. Zelfs béíde coaches waren aanwezig! De coaches die elkaar zo lekker aanvullen.
Eric, beter bekend als Kees van Hees Wedstrijdvrees. Hij is druk bezig zijn bijnaam te verliezen, door vaker aanwezig te zijn bij de wedstrijden. De man van het zwart of het wit; daar zit niks tussenin. Een overdosis testosteron, recht voor zijn raap en een duidelijke mening. Je kan er een lied over schrijven op de melodie van ‘drank en drugs’.
Als je iets wilt zeggen is het geen probleem,
ben ik het niet eens zeg ik het meteen,
want ik heb zwart en wit, ik ben zwart en wit.
En dan onze Milan. Onze mr. Grey. Het boek over de 50 tinten grijs, gaat eigenlijk over hem. Alle tinten grijs tussen het zwart en wit van Kees, heeft Milan in zijn bezit. Met meer vrouwelijke hormonen dan de gemiddelde speelster in het veld, kan hij lekker ‘levelen’ met de dames en hun emoties.
Samen zijn zij Yin en Yang, het bier en de hapjes, de harde bonbon met de zachte vulling…
Geloof het of niet… zij begrijpen hun kleurenpalet dusdanig goed, dat onbewust zelfs de kledingstijl hierop was aangepast. Eric met een zwarte broek en wit overhemd en mr. Grey in zijn grijze overwinningsbloesie. Dat hebben we maar even vastgelegd als bewijs.
In de eerste set was het spannend. Beide teams speelden mooi volleybal en waren aan elkaar gewaagd. De Timianen brachten 6 punten voorsprong op het bord en met een stand van 19 aan onze zijde, leek het niet meer mogelijk om de set nog te verliezen. De scheidsrechter dacht daar echter anders over. Wellicht dat er onderzoek gedaan zou moeten worden naar matchfixing. Twee prachtige punten werden zonder enige reden (of mogelijk door een klein springend, coachend mannetje aan de SKC zijde) onterecht afgekeurd. Dit bepaalde eigenlijk de toon van de rest van de set en nipt werd uiteindelijk toch de set nog verloren met 25-23.
Genoeg reden om dit in de tweede set recht te zetten. Opnieuw mooi volleybal en als we de coaches moeten geloven, was het ook nog eens leuk om naar te kijken. De sfeer was goed, de overtuiging in het spel en uiteindelijk een mooie (en nipte) overwinning van 25-23. De stand was weer gelijk.
De derde set was alles behalve aantrekkelijk. De dames zaten overduidelijk niet in het spel. Eén van de jonge dames uit het team, ontdekte dat aan beide kanten van het net de gele lijnen gebruikt werden om binnen te spelen. Dus níet de blauwe. De service was ondermaats en de blokkering kon geen grip krijgen op de veelal sterke aanval van de Leidse dames. Al snel stond een flinke achterstand op het bord en dit kon door matig spel van de Timianen niet worden rechtgezet. 25-16 was qua niveauverschil een terechte uitslag, maar deze set was absoluut geen juiste weergave van het niveau van de Boskoopse, Waddinxveense en Goudse dames. Belangrijk om de volgende set de stand wederom gelijk te trekken.
In de vierde set werd alles gedaan om te winnen. Er werd wat geschoven in de opstelling met als doel met name de blokkering sterker te maken en zo de aanvallers van SKC uit te schakelen. Een prima begin en opnieuw overtuiging in het spel. Dat uitschakelen werd dusdanig letterlijk genomen dat een prachtige aanval resulteerde in een headshot waar het lieve Leidse meisje tot in tranen toe was geroerd. Helaas konden we weinig controle krijgen over de eigen pass en leidde dat tot onvoldoende scoringsmogelijkheden. Met 25-19 in ons nadeel moesten we het veld verlaten. Toegegeven; SKC was beter. Ook toegegeven; we waren goed, leuk, gezellig en op dreef.
Na de wedstrijd hebben we genoten van de prachtige servicebal van Kirstin, die uitmondde in een flinke schaal bittergarnituur.
Hierna tijd om te douchen. Een ongelooflijk ongezellig ingerichte doucheruimte. Een doucheruimte met wandjes. Wandjes tussen alle douchekoppen. Uit het verslag van 23 oktober 2015 bleek al dat de term ‘klotsende billen’ meerdere betekenissen had. Vandaag kwam hier een betekenis bij. Super oncomfortabel voorover gebukt douchen, waardoor vooral de Boskoopse bilpartijen door de wasstraat gingen. Gelukkig hebben we de foto’s nog!
En… Alsof dat nog niet genoeg was, ging een deel van de dames met de heren op stap richting de KFC om te genieten van blije kippies.
9
De komende weken hebben we een pittig programma, waarin het verschil gemaakt zal moeten worden. Als we op deze manier iedere week weer kunnen spelen, zitten we gebakken! Nu eerst genieten van een vrije week, hard trainen en klaarstomen voor de volgende wedstrijd op 4 maart, thuis tegen Gemini Kangeroes.
